മെല്ലെ മറന്നു നിന്‍റെ നനവും കുളിരുപൊങ്ങിയ
നനഞ്ഞ മേല്‍ച്ചുണ്ടും ഒഴുകിയിറങ്ങുന്ന സിന്ദൂരവും
കലങ്ങിയ കണ്മഷിക്കിടയിലെപിടയുന്ന നേത്രവും
നനഞ്ഞ പാവാടയും എന്നെ കൊതിയേറ്റിയ
വെളുത്ത കാലിലെ വെള്ളിക്കൊലുസ്സുകളും...
ചെളി തേകി എന്നെ കുളിപ്പിച്ച്, പുസ്തകക്കെട്ടു നനച്ച്‌
ചുവന്ന പൊട്ടെന്‍റെ കവിളിലുരുമ്മി ചിരിച്ചൊരു മഴ
പോലെ പോയെങ്കിലും ഒരാശ്വാസമേയുള്ളൂ കടമെടുക്കാന്‍..
നോവിക്കാനെങ്കിലും നീയെന്നെ പ്രണയിക്കുന്നുണ്ടല്ലോ.....
ചില ചുട്ടു പൊള്ളലുകളുടെ.. ചില ദാഹങ്ങളുടെ.. ചില വരള്ച്ചകളുടെ .. അപ്രതീക്ഷിതമായി അടിമുടി നനച്ച്‌ ആര്ത്തലച്ചു പോവുന്ന ആദ്യ മഴയുടെ.. കിളിര്ക്കുന്നതിനു മുന്പേ വാടിപ്പോവുന്ന നാന്പുകളുടെ...... വേനല്‍..!
